- komediowy
- прил.• забавный• карикатурный• смешной* * *komediow|y\komediowyi комедийный* * *komediowiкомеди́йный
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
komediowy
Смотреть что такое "komediowy" в других словарях:
komediowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, komediowywi, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. komedia: Komediowy utwór. Motywy komediowe. Aktor komediowy. Talent komediowy. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
komediowy — komediowywi przym. od komedia Komediowe sytuacje. Motywy komediowe. Aktor, pisarz komediowy. Talent komediowy … Słownik języka polskiego
burleska — ż III, CMs. burleskasce; lm D. burleskasek 1. lit. «utwór satyryczno komediowy łączący wzniosłą tematykę z pospolitym, niekiedy wulgarnym stylem, często będący parodią lub trawestacją; popularny w literaturze francuskiej i włoskiej XVII w.» 2.… … Słownik języka polskiego
gag — m III, D. u, N. gagiem; lm M. i film. teatr. «żart, dowcip sytuacyjny; zaskakujący chwyt komediowy stosowany w filmie, rzadziej w teatrze» Burleskowy, farsowy gag. Gagi sceniczne. ‹ang.› … Słownik języka polskiego
greps — m IV, D. u, Ms. grepspsie; lm M. y środ. «chwyt komediowy w filmie, rzadziej w sztuce teatralnej, zwykle banalny, niewyszukany; także: dowcip, zręczne powiedzenie; bon mot» Sytuacyjny, dialogowy greps. Kabaretowy greps. ‹ang.› … Słownik języka polskiego
komediowość — ż V, DCMs. komediowośćści, blm «komediowy charakter czegoś» Komediowość utworu, postaci, sytuacji … Słownik języka polskiego
komiczny — komicznyni 1. komicznyniejszy «wywołujący wesołość, śmiech; śmieszny, zabawny» Komiczna mina, postać, figura, osoba. Komiczne zachowanie. Komiczna sytuacja. Komiczne zdarzenie. 2. «nacechowany komizmem, nasycony humorem; komediowy» Film komiczny … Słownik języka polskiego
komik — m III, DB. a, N. komikkiem; lm M. komikicy, DB. ów 1. «aktor grający role komiczne; rzadziej: klown cyrkowy» Publiczność oklaskiwała ulubionego komika. 2. «człowiek z dużym poczuciem humoru, rozśmieszający otoczenie; wesołek, żartowniś» Dowcipy… … Słownik języka polskiego
teatr — m IV, D. u, Ms. teatrtrze; lm M. y 1. blm «dziedzina sztuki polegająca na realizowaniu scenicznych utworów literackich, przeznaczonych na scenę przez autorów lub adaptowanych przez reżysera, obejmująca również operę, balet, pantomimę, rewię itp.» … Słownik języka polskiego
greps — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. grepssie {{/stl 8}}{{stl 7}} chwyt komediowy: dowcipna sytuacja, powiedzenie, zachowanie itp. (w filmie, sztuce teatralnej); również: dowcip, zabawne, zręczne powiedzenie <ang.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
komedia — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. komediadii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utwór reprezentujący gatunek komediowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komedia w trzech aktach. Wystawiać komedię. Grać komedię. Komedia w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
